یه مدت هرروزم همینجا میگذشت واقعا فضای دلنشینی داره، مدیریت یه مستر خوشتیپ هستن و اکثر پرسنل مخصوصاً باریستا خوش مشرب و خونگرم هستند، کیفیت نوشیدنی ها و غذا ها خوب هستند ولی مقداری قیمت بالاست که میتونه بابت موقعیت مکانیش باشه. زمانی که میخواید وارد بام بشید یه جمله زیبا روی دیوار نوشته شده که خیلی دوستش داشتم. «اولین بار همینجا دیدمت»
قیمت نسبت به کیفیت بالاست، فضای متفاوت و زیبایی داره اما هر دوباری که رفتم به شدت وجود خاک و گرد و غبار رو احساس کردم، به نظرم میتونست یه نوستالژی تمیز باشه.
برای رسیدن به این کافه باید به تعداد پله هایی که پاندای کونگ‌فوکار میخواست بره قصر یشم بالا برید، کیفیت قهوه هاش مناسب نیست و طعمش شبیه قهوه پودری هست. اما یه فضای کاملا چوبی و یه کتابخونه زیبا داره که من خیلی دوسش داشتم.
کافه متعلق به هنرمند گیلانی عماد قویدل هست، یه محیط کلاسیک گرم بدون سرو صدا با دکوراسیون نوستالژیک و کلکسیونی، یه چیزی که خیلی در جذابیتش تاثیر گذار بوده ماشین کلاسیکی هست که بیرون کافه پارک هست، متاسفانه من نتونستم با محیط ارتباط برقرار کنم جوری که هر روزم رو اونجا سپری کنم ولی ارزش داره که امتحانش کنید شاید شما به محیطش وابسته بشید.
پرسنل خونگرمی دارند، محیط کافه بیشتر به خونه نزدیک هست تا کافی شاپ، محیط نسبتا آروم هست و مناسب برای مطالعه. کیفیت متریال چنگی به دل نمیزنه میتونست خیلی بهتر باشه.
